dinsdag 24 juni 2014

Een bijna verlaten dorp..








Doel, een bijna verlaten dorpje in België.
Ik loop al lange tijd met het idee om er eens
 heen te gaan. Vele verhalen over gehoord 
over de 'spookstad'. Ik wilde er heen om 
het met eigen ogen te bekijken en foto's 
te maken. Laat mij daar maar even m'n 
gang gaan met m'n camera, hoe gaaf is dat..

Naar mijn mening had ik 2 of misschien wel 
3 jaar eerder moeten gaan. Toen was er 
waarschijnlijk nog niet zo veel vernield. Zo 
jammer, vele ramen zijn nu gesneuveld, 
deuren geforceerd en menig huis is dicht 
gebarricadeerd met metaalplaten, of
planken. Bij een tweetal huizen waren
de planken weer verwijderd, tja..
dan kriebelt het wel om het huis binnen 
te treden. En ja, ik weet het, 
het is niet toegestaan... Sorry!!



Ik kijk mijn ogen uit, menig Graffiti artist is 
hier aan de slag geweest met een spuitbus, 
om nog iets moois van de huizen te maken,
die er nog staan. Want ik weet dat er al vele 
huizen zijn afgebroken. Al deze huizen moeten
plaatst maken voor de haven die al jaren in de
planning staat. Vele bewoners van Doel zijn
al vertrokken, maar menig inwoner gaat
de strijd aan tegen de overheid..






Kijk dan toch, te triest voor woorden.
Deze prachtige woning te moeten verlaten.

Wil je meer lezen over Doel, kijk dan
eens op Wikipedia, hierin staat veel
beschreven en geeft het je antwoord
op de vragen die je misschien wel hebt
na het lezen van deze blogpost..

Patricia











donderdag 19 juni 2014

Mooie peertjes..




Hier kan ik toch zo blij van worden..

Ik heb twee perenbomen in de tuin staan.
Ieder jaar, in het voorjaar, staan ze prachtig
 mooi in bloei, met mooie witte bloesem. 
Daarna vormen zich al snel de kleine peertjes. 
Maarja, vaak met de vele harde regen-
druppels vallen al snel deze kleine peertjes 
van de boom. Met als gevolg, dat er in
 september niks meer te plukken is..


Maar kijk nu toch eens..
Het is bijna wonderbaarlijk. Er hangt 
een flink aantal peren aan de bomen 
mooi te zijn. En ze zijn echt mooi!
 Een minimaal lelijk plekje is te 
vinden op de peertjes.

Ooh ik hoop zo, dat ze blijven 
hangen. En dat we begin september
de prachtige peren kunnen plukken..


Tijdens het fotograferen stond ik ergens
op. Ik keek en zag dat er een klein peertje
onder mijn schoen lag. We hopen er maar 
op dat het bij dit ene peertje blijft, die niet
meer aan de boom wilde hangen...



Langzaam aan 
worden de takken 
zwaarder 
en zwaarder...

Lieve groet
Patricia






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...